Parkeertoezichter/stadsdichter: de afloop

(Foto: Straatschuim Turnhout)

 

Mijn actie 'Vaststelling: een geldig gedicht', waarbij ik gedichten vermomd als parkeerboetes met enkele vrienden onder meer dan 500 autoruiten in Turnhout heb gestoken was een groot succes. Verschillende regionale pers maakten er een stukje over waardoor de actie ver buiten Turnhout ook bekend werd. RTV was de avond al samen met ons op stap en de dag erna was er een reportage te zien op hun zender. Ook op Radio 2 was er een stukje en op donderdag stonden er ook artikels in de regionale pagina's van Het Nieuwsblad, Gazet van Antwerpen en Het laatste Nieuws.

 

Maar nog leuker was misschien de sociale media. Het artikel op Gazet van Turnhout werd tientallen keren gedeeld. In totaal lazen al meer dan 1000 mensen het artikel op Gazetvanturnhout.be en meer dan 160 mensen vonden dit facebook-leuk. Ook kreeg ik ene berg leuke reacties. Echt fijn.

 

Minder fijn was dat ik de dag erna al snel bericht kreeg van vrienden die hadden gezien hoe parkeertoezichters van Apcoa de gedichten onder autoruiten vandaan haalden. Doordat die pas om 9u beginnen te werken zullen er ongetwijfeld nog veel gedichten gevonden zijn zonder dat de echte parkeertoezichters ze konden verwijderen. Maar de vraag blijft natuurlijk:'Waarom?' Waarom halen ze de tickets weg terwijl dit een positieve actie en een bedrijf als Apcoa toch een beetje constructief aan onze maatschappij zou kunnen meewerken. Achja, ze maken zich alleen maar belachelijk en bij het einde van hun contract in 2014 zullen ze hopelijk de gevolgen van hun daden de laatste jaren wel merken. Aangezien 'de stem van het volk' het voor het zeggen heeft zal dat wel. (Ik wou eerst niet politiek worden met deze actie, maar ze hebben me goed uit mijn kot gelokt.)

 

Ik wil ook nog eens iedereen bedanken die heeft geholpen met de verspreiding en ook de Pers.

 

Dit was trouwens nog niet mijn laatste stadsgedicht. Weldra verschijnt er ook nog een gedicht over de Ranonkel maar dat zal enkel te lezen in de drankkaart in de Ranonkel. Wel leuk om te denken: twee mensen aan het tafeltje, als de ene pissen is, kan de ander mijn (zeikgedicht) lezen.