Ik kocht dit boekje om twee redenen: de titel en de illustraties. De titel is bijzonder grappig. 'Sparreboemen, dennebomen en pijnbomen ... zijn niet gelijk'. Je hoort hier al de frustratie van de schrijver: mensen kennen het verschil niet tussen sparrebomen, dennebomen en pijnbomen en soms durft er wel eens iemand 'spar' zeggen tegen een 'den'. Schande. Het is goed dat de schrijver dit boekje heeft geschreven om dat misverstand de wereld uit te helpen. Een standbeeld voor Frans Amelinckx.
In deze 15 pagina's tellende verhandeling van de secretaris van de Vlaamse Dendrologische Vereniging van België gaat het verrassend genoeg niet enkel over de kenmerken van de bomen maar ook over de taal. Hij vergelijkt de benamingen met elkaar en gaat daarvoor terug naar het Latijn. Een conclusie van Amelinckx hieromtrent is dat 'Fransen, Duitsers en Engelsen nauwkeuriger zijn'.
Ik wil niet blijven doorbomen over dit boekje van den Amelinckx maar volgende zinnen uit dit meesterwerkje wil ik je nog wel meegeven:
-'Het wordt natuurlijk nog veel erger wanneer men vaststelt dat zelfs boomkwekers ook niet altijd precies het onderscheid weten te maken tussen de drie geslachten van naaldbomen.'
-'Het is de hoogste tijd om iets tegen die hopeloze verwarring te ondernemen. Wij vragen hiervoor ook de medewerking van alle leerkrachten, die dan wel zo vriendelijk zullen willen zijn om hun volle aandacht te besteden aan wat hieronder als nadere bijzonderheden wordt medegedeeld.'
-'Wij hopen dat Nederlanders zowel als Vlamingen in de toekomst de prioriteitsnamen zullen gebruiken en de plaatselijke namen laten varen om geen verwarring meer te stichten en te komen tot een logisch eenvormigheid in de schrijfwijze der plantennamen.'
Als je ooit overweegt het boekje weg te doen, geef me dan een seintje, ben benieuwd naar de schrijfsels van mijn overgrootvader...
BeantwoordenVerwijderen