We spelen snooker in een donker Waals dorpscafé
We onderscheiden geen kleuren
enkel dwaze silhueten aan de toog
buiten schuift de Amblève aan ons voorbij
& we proberen nooit te scoren
het rekken tot kunst verheffen
we trekken aan en stoten
af en toe, blauw
krijt op bliksemafleiders
& we spelen uren
het spel gaat nooit voorbij
beiden willen we niet toegeven
onze banden zijn gebroken
het rekken tot kunst verheffen
we trekken aan en stoten
af en toe, blauw
krijt op bliksemafleiders
& we spelen uren
het spel gaat nooit voorbij
beiden willen we niet toegeven
onze banden zijn gebroken
Geen opmerkingen:
Een reactie posten