Montmartre is ook maar een rorschachtest
kabelbanen knappen in mijn hoofd
een man hangt wuivend uit het raam
ik probeer hem te zoeken
met de toeristenverrekijker
vind hem niet
Zo gebeurt het altijd bij mij
een uitgestoken hand blijft een vraag
er is zo veel twijfel dat ik hem in dozen stop,
terug uitlaad en opnieuw erin, anders
tot het beter past, tot ik beter pas
en dan bouw ik torens
Ik heb veel niet gezien, jij
aan de verkeerde oever van de Seine
gedachten verbonden als metrolijnen
jij brengt me in de war
elk dag meer
Zo gebeurt het altijd bij mij
ik hoor het vuurwerk wel
maar ik zie het niet
Geen opmerkingen:
Een reactie posten