zondag 17 januari 2016

Zesverdiepingenzekerheid


Buiten wacht een hondje jankend
Ik herken de geur als ik de draaideur
ruil een naam tegen een kamernummer
& besluit de trap om gezond te

Verpleegsters op crocs plakken zich los
een doorschijnende man wandelt baxter
tralies snijden het landschap in plakjes
& in de wachtkamer mag je dan toch nog roken

ze draagt een sponge-bob-t-shirt
ogen branden door kartonnen muren
de perzikdons groeit zienderogen
fruitvliegjes zijn gebroken pixels

ze turft dagen op haar arm
ademt angst uit haar cellen
en zegt: ‘het is ingewikkeld’
terwijl ze naar haar verband kijkt

Ik kijk rond en zie:
de acht hoeken en twee bedden
en ik weet:
ik kan haar wel bezoeken,
maar niet redden

Geen opmerkingen:

Een reactie posten