Ik herinner me nog toen ik voor het eerst vroeg hoe kindjes
gemaakt worden. We zaten aan de keukentafel. Moeder had wok gemaakt met noodles,
scampi’s, cashewnoten, sesamzaad, koriander en edamamebonen. Ze keek naar haar
bord, draaide de noodles rond haar vork en zei, zonder op te kijken: ‘Het is
ingewikkeld.’
Na een hap te nemen vervolgde ze met ‘Soms komt een zaadje bij een boontje, dan ontstaat er iets in de buik van mama’s.’
Op haar bord volgde ik de bewegingen van haar vork.
‘Dan wordt het eerst zo groot als een cashewnoot,…’
Ik hoorde de noot kraken in haar mond.
‘… en later zo groot als een scampi.’
De cashewnoten waren komma’s in haar zinnen.
‘Tot slot komt er een baby uit de mama.’
Ik hoorde haar slikken.
Ik had een vreemde smaak in mijn mond.
Misschien was het de koriander.
Na een hap te nemen vervolgde ze met ‘Soms komt een zaadje bij een boontje, dan ontstaat er iets in de buik van mama’s.’
Op haar bord volgde ik de bewegingen van haar vork.
‘Dan wordt het eerst zo groot als een cashewnoot,…’
Ik hoorde de noot kraken in haar mond.
‘… en later zo groot als een scampi.’
De cashewnoten waren komma’s in haar zinnen.
‘Tot slot komt er een baby uit de mama.’
Ik hoorde haar slikken.
Ik had een vreemde smaak in mijn mond.
Misschien was het de koriander.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten