Ik krijg kippenvel als ik de kamer met 20 werken van Hammershoi binnenwandel. Ik probeer lang elke stoel in de ruimte uit. Deze tocht is een zoektocht naar werken van Hammershoi. Bedoeling is om deze week 8 verschillende musea te bezoeken met werken van Hammershoi. Momenteel ben ik drie musea en 46 werken later. Nooit wist een schilder mij zo te ontroeren en intrigeren.
Het is de eerste dag van het Deense schooljaar. Studenten troepen samen in het Kings parc om bierspelletjes te spelen. Meisjes gaan plassen in de losbegroeide bosjes. Ik hou van de kuiten van hurkende meisjes.
Het is een hoogdag voor flesjesverzamelaars. Met het statiegeld op de weggegooide flesjes en blikjes verdienen de veelal 'illegalen' genoeg om weer enkele dagen te overleven. Denemarken heeft een van werelds beste sociale zekerheden. Ik vraag me af of het systeem van statiegeld op weggegooide flesjes daarvoor meetelt.
Ik eet pizza in het Enghavnpark. Laag overvliegende eenden maken een hoog geluid dat me doet denken aan mijn kindertijd toen ik voorwerpen aan touwtjes bond om ze vervolgens te laten slingeren in de tuin tot er geluid ontstond.
In hetzelfde park wrijft een meisje hurkend een oud brood tot kruimels. Haar grauwgrijze rok gaat over in honderden duiven als een zeer lange sluier die rond haar ligt.
Ik zit op een fontein in het centrum als een niet nader genoemd bv-koppel (Ik wist niet dat ze een koppel waren. Ik ga nooit naar de kapper) vlakbij komt zitten. Ik hoor ze zeggen 'toch heerlijk dat je hier niet heel de tijd herkend wordt.' Waarop ik rechtsta en zeg: 'Ik zal dan maar weggaan zeker'.
Ik drink elke avond nog iets in een gezellige bar waarvan ik de naam nergens kan terugvinden. Na drie dagen vraag ik de barvrouw wat de naam is. Ze zegt een onverstaanbaar Deens woord gevolg door 'wich means: 'the bar without a name''
In the bar without a name geraak ik aan de praat met Michelle, een Deense die kunstgeschiedenis heeft gestudeerd en in een Cobra-kunstgallerij werkt. Ze ziet mijn notitieboekje vol knipsels uit museumflyers. Ik vertel haar over mijn liefde voor het werk van Hammershoi. Op haar slimbeller toont ze een foto die ze vorige week in het MOMA NY maakte: een klein prachtig werkje van Hammershoi uit zijn reeks 'interiors'. Ik jaloers.
Terug in de flat waar ik verblijf, biedt de huiseigenaar mij aan om zelfgemaakt bier te drinken. We zitten op het terras met zijn broer en diens dochter Ronja. Ik vertel haar dat ik 'Ronja de roversdochter' onlangs nog las. Woensdag wordt Ronja tien jaar, maar morgen is haar feestje in het park. Ze kijkt al uit naar de cadeautjes. Haar vader is geen rover maar een punker die nu filmmuziek maakt. Hij geeft me een lp van zijn hardcore-punkgroep cadeau.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten