Stadsgedicht 9: Stroom

(Naar aanleiding van gedichtendag. Het thema dit jaar is stroom.)
Stroom

We zitten in den Boemel en kijken uit het raam.
Stromen mensen komen af en aan.
Ik zeg: 'het station lijkt wel een pompend hart,
het hart van deze stad'.

Haar deca-koffie staat voor haar decolleté.
Ze kijkt naar buiten, lacht naar me,
slurpt de laatste druppels
en vraagt: 'Ga je mee?'

(Lipstick op de witte tas,
een lok haar voor haar linkeroog:
details die ik niet vergeten mag.)

We nemen de eerste bus die vertrekt
zonder te weten waar we terecht zullen komen.
Ze zegt: 'Ik moet af en toe deze stad uitgaan
anders voel ik mijn bloed niet stromen.'

gedichtje voor Scott Fitzgerald

Gedichtje voor F. Scott Fitzgerald

Je stierf op de kortste dag
Je hart stond stil en ook de zon
Je ging achteruit,
terug naar waar het begon.

Je hebt slechts één kans
(ga weg van Parijs)
Eén laatste jazz-dans
voor je laatste reis.

De grote ogen
kijken je toe
rooddoorlopen.