zondag 31 oktober 2010

Mulisch

'Het is een heel mooi universum, alles is altijd met alles verweven, altijd dezelfde thema's die terugkomen. de spielereien die erin zitten, ja ik ben wel fan. jammer maar dat overleeft hij wel denk ik' Met deze mooie woorden reageerde een bezoeker op de boekenbeurs op het overlijden van Mulisch.


Laten we Mulisch niet vergeten en hem in ons midden houden. Bijvoorbeeld met dit handig masker dat je kunt afprinten en mits een koordje of een rekje kunt dragen. Of gewoon door af en toe eens goed te pijpen.

René en Maria


René heeft het goed bekeken
Hij vlucht wel van alle stank
Voor een pic-nic zonder deken
Gebruikt hij gewoon een bank

René: “Is dat nu niet romantisch?”
Klinkt er vanuit zijn stembanden
Maria: “Ik vind het eerder sadistisch
Dat je me hier probeert aan te randen”

René: “Maar hier hoort niemand ons,
als ik uwe vleze consumeer,
tis een pic-nic nietwaar?”
Maria: “Ok, tis goed voor ene keer”

En zo geschiedde zo gebeurde
Maria werd netjes verkracht
René was helemaal vuil en dacht:
‘had ik toch maar een deken meegebracht’

winterpillen uit potjes


voor het slapen gaan ofzo, whatever

ik zou je willen inbeelden in een veld vol gele sintjanskruidbloemen
(maar ik kan het niet)
en dat je dan de bloemen uitwrijft tot je vingers rood zien van de olie
(maar ik kan het niet)

later zit alles in bruine potjes
en koop je het bij de drogist
(ooh nee ik heb me vergist)

soms zie ik je wel eens lachen met tanden rood als de wijn
(maar ik kijk de andere kant uit)
en dan zie ik je dansen in een hoek als iedereen naar huis is
(ik kan niet aanzien)

ik weet:
als jij naar huis wandelt voel je het ook
de nachten
en hoe je zou willen,
wel ik probeer later nog wel eens
als het zomer is

zaterdag 30 oktober 2010

Morrissey!


3 van mijn favoriete fragementen van Morrissey:

'I dreamt about you last night and I fell out my bed twice'
(uit: 'Reel around the fountain' van The Smiths)

'Last night I dreamt that somebody loved me. No hope, no harm, just another false alarm.'
(uit:'Last night I dreamt that somebody loved me' van The Smiths)

'When you say it's gonna happen 'now' . Well, when exactly do you mean?'
(uit:'How soon is now?' van The Smiths)

ach laten we er nog twee bijdoen omdat ik niet kan kiezen

'Close your eyes, And think of someone, You physically admire, and let me kiss you, Let me kiss you'
(uit: 'Let me kiss you' van 'Morrissey')

'Take me out Turnhout to where there's music and there's people and they're young and alive'
(uit 'There is a light and it never goes out' van 'The Smiths')

Composteren


het formulier dat ik uitprintte
op de post.com
ligt nu op mijn mesthoop te ontbinden
tot compost

Magneetletterliefde ( de waarheid)

vrijdag 29 oktober 2010

Vijverlijven



Vijverlijven

We liggen op de graskant,
Aangestrand
na naakt baden
En we laden
natte lichamen uit

Ik ondervind je aan den lijve
Aan deze vijver en schrijf
Op de vellen van je huid
Je zinnen uit


een volle klepto Maan


09 juli 2009. vorig weekend op het Cameleonfestival. Aan de inkom merkte ik haar op. kort krulhaar, prachtige ogen en een lach die kuiltjes graaft in haar wangen. het was moeilijk om haar leeftijd in te schatten maar ze zag er enkele jaren ouder uit. 25 of 26. sandalen onder een 3 kwarts losse broek die vanonder wel strak zat rond haar benen, een paars topje en ze straalde zoals meisjes dat alleen in de zomer kunnen.

een tijdje later tijdens een Antwerpse skagroep danste ik achter haar zonder dat ze doorkreeg dat ik heel de tijd naar haar keek. ook bij de Engelse dubgroep danste ik in haar buurt en keek ik in flitsen naar haar, beelden die ik lang probeerde vast te houden.

bij de laatste groep deed ik een impulsieve beslissing. het lef om haar aan te spreken ontbrak me en bovendien kwam er regelmatig een oudere jongen met haar praten. Ik stal haar handtas. ze had haar handtas op de houten dansvloer neergezet om vrijer te kunnen dansen en was na enkele nummers van de latinband afgedreven van haar oorspronkelijke plaats naar enkele meters daarvandaan. ik nam haar kleine zwarte handtas en wandelde rustig naar de uitgang van het festivalterrein. Ik stak de tas in mijn fietstas en fietste huiswaarts.

Thuis gooide in de inhoud om mijn salontafel en onderzocht deze. Een zonnebril, maandverband, lippenstift (donkerrood), een postkaartje van Frankrijk, wat papieren, een gsm en natuurlijk: haar portefeuille. Delphine Leenders, 10/11/1984 (nog maar 24 dus), Beerse, een mooie handtekening met veel lussen, €32.84, wat pasjes en foto's. Het geld haalde ik eruit en stak ik weg alsook haar go-pass waar nog twee ritten op stonden (wat ging ze toch steeds in Brugge doen?) Ik haalde haar simkaart uit haar nokia 3310 en stak deze in het kleingeldzakje van haar portefeuille.

De volgende dag belde ik het nummer dat ik in de telefoonboek had opgezocht. Ik vroeg meteen naar Delphine toen een zware mannenstem (ik vermoedde haar vader) afnam.
Na enkele tellen en wat gestommel in de verte sprak er een vrouwenstem -'hallo?' -'hallo met Wim, ik heb gisterenavond je handtas gevonden langs de kant van de weg' -'gelukkig, hij is gisteren gestolen op Cameleonfestival' -'zo te zien is je geld eruit gehaald en in je portefeuille steekt een simkaart, ze hebben je Gsm dus ook gejat' -'verdorie', -'ja' -'echt stom' -'als je wilt kun je jouw handtas hier komen ophalen'. Ik gaf mijn adres en een half uurtje later belde ze aan.

'Dag Delphine, kom binnen' Ik had alle spullen reeds terug in haar handtas gestoken en overhandigde deze haar. Ze begon meteen haar handtas te onderzoeken en controleerde haar portefeuille, alles was nog daar, alleen het geld en de Gsm. Ze leek opgelucht te zijn en ze bedankte me. Ik vroeg of ze tijd had en ik zag dat ze uit dankbaarheid mijn verzoek niet durfde weigeren. Ik schonk haar en looza aardbei in en we praatten over het festival. Ze vroeg of ik hier alleen woonde en omdat ze het niet eerlijk vond dat ik meer over haar wist dan zij over mij moest ik wat over mezelf vertellen. Toen ze even niet oplette stal ik haar hart. Ik heb het nooit teruggegeven.

Trip langs Oosthoven


wil je mijn hand vasthouden als ik ga? en ik zal op tijd zijn ik zal op tijd zijn ik zal op tijd zijn ik zal op tijd zijnik zal op tijd zijn ik zal op tijd zijn ik zal op tijd zijn ik zal op tijd zijn ik zal op tijd zijn voor de eerste keer in mijn leven zal ik op tijd zijn op mijn eigen begravenis als de kermis voor de kerk staat in ravels en mijn kist door de kramen wordt gedragen als een symboliek:
het einde,
een kraam-
kliniek

Het wordt niet beter dan dit


Oostenrijkse lunchpakketten

We staan op de parking van de snelweg
Jij zegt nationaliteiten van nummerplaten
En we praten-
Over verre landen
En bergen
En stranden
Waar zeeën aankomen en weer weggaan
Als de vrachtwagens hier

We eten Oostenrijkse lunchpakketten
Kaiserpistolees
En kaas met gaten
En we praten-
Met maanzaad tussen onze tanden
En vuile handen
Over streken
Waar de vrouwen bezweken
Van mannen die af en aan kwamen
Als vrachtwagens…

‘Kazachstan’
‘zou kunnen’
‘Ik ben er nooit geweest’

Wie helpt:


Ik zou graag op zoveel mogelijk locaties optreden in Turnhout. Wie helpt om mijn onderstaand lijstje te aan te vullen?

Theobalduskapel (comedynight Miksomatik), Café Bristol (Turnhout Terrast), Kuub (Turn Out city nights), Warande schouwburg (kutbende), Café Waar Anders? (Turnhout Terrast),Café Wirwar (vrij podium), Café Cycloon (vrij podium), Boot de Overmorgen (Poëzie in de sloot), Café Irish Pub (vrij podium), JH Wollewei (Turnhouts Poetryslamkampioenschap), Café Het Galerijke (otterstraatfeesten), Café Boothuis (Turnhout Terrast), Het gevolg (verjaardagsfeest GVT) Café Veldekenshof (Turnhout Terrast), Restaurant Stadspark (Turnhout Terrast), Café Sint Pieter (Turnhout Terrast), Café Terminus (Turnhout Terrast), Café Tamboerke (Turnhout Terrast), Terras Café Complet (sosfeest), Club 1900 (Language is a Virus), Café Wirwar zaaltje (Language is a virus), Klein Engeland (Theaterwandeltocht Miksomatik) Rommelmarkt (Radio Oase), Zwembad Kursaal (Expositie DFT) Binnenkoer tekenschool (Cultuurmarkt)

Portefeuille Poëzie 2


De nieuwe Portefeuille Poëzie is nog steeds verkrijgbaar. De helft is momenteel de deur uit maar zoals de wiskundigen al doorhebben is er nog een andere helft beschikbaar. Nog steeds slechts voor 2 eurie.

2222222222222222222222222222222222222222222222222222

2 omdat deze editie de logische opvolger is van Portefeuille Poëzie, de dichtbundel op bankkaartformaat die je overal in je portefeuille kunt meenemen.

2 omdat deze editie to stand kwam door de samenwerking van twee mensen, dichter Wim Paeshuyse en de Finse illustratrice Oona Mäkelä.

2 omdat hij ook zoveel eurie kost en dan heeft u altijd een genummerd exemplaar op zak. Ideaal voor tijdens het wachten op de bus, tijdens de treinrit of in de wachtkamer.

2 omdat hij ook twee keer zo dik is dan de vorige. Of hij ook twee keer zo mooi en twee keer zo goed is weten we nog niet. dat mogen jullie zelf bepalen.

de bundels zijn te verkrijgen bij mij als u me tegenkomt.

Mijn fans


Comaboy pagina 1


'Je bent weer dronken.'
'Ik ben altijd dronken, laat me met rust!'
'We moeten opruimen Davy, er komen straks gasten'
'Ooh putain! ik haat opruimen'

Davy ligt dronken en verveeld in de zetel met enkel leggings aan uit de vrouwenafdeling van de H&M naar een grote 120cm plasmatelevisie te staren. Dokter Phil. De woonkamer waarin hij zich bevindt, bestaat uit een groot leren salon en enkele lage ijzeren kasten waar hangsloten ophangen. Bob loopt in zijn kostuumbroek en loshangend gekreukd hemd rond door de woonkamer en ruimt op. Wat tijdschriften, lege flessen wijn en gebruikte tissues worden uit het zicht verwijderd. Bob loopt naar de koelkast en trekt deze open waardoor zijn behaarde borstkas verlicht wordt door het licht van lampje dat aangaat als je de deur opendoet.

'Je hebt alle wijn opgedronken!'
'oohja dat moest ik je nog vertellen: je moet dringend nieuwe gaan kopen voor ik nuchter word'
'Davy het is half elf, de winkels zijn al uren dicht, en er komen gasten! Zou jij je trouwens eens niet gaan aankleden?'
'Ooh seg putain, ik dacht dat jij mij betaalde om halfnaakt rond te lopen.'

Bob geraakt nu licht geïrriteerd aan Davy, de jonge knappe Thaise homo die bij hem logeert en zo nu een dan een klusje opknapt voor hem. Bob controleert de voorraadkast op alcohol, maar hij vindt slecht lege flessen. Davy merkt dat Bob zenuwachtig wordt voor het alleereerste bezoekje van zijn baas en besluit zich toch maar te gaan omkleden.
p. 1