woensdag 23 mei 2018

Column CittA #6: Burn-out

(Gepubliceerd in CittA Kempen 19-05-'18)


maandag 21 mei 2018

Mooie woorden #1







In de zomer van 2017 maakte ik 50 posters met afscheurstrookjes met mooie woorden. Deze posters hingen in heel het land. Op Theater aan Zee, de Boekenbeurs, in de Mokkakapot, in De Academie, De Ranonkel en nog veel meer locaties.

Ondertussen is er ook een editie 2 en 3. Die post ik later nog wel eens. De posters is gemaakt in Chinese inkt en dan gekopieerd, later is elke poster op een andere manier met gele ecoline beschilderd.

Wil je zelf een poster dan kan ik de .pdf mailen. Stuur een bericht naar: wpaeshuy apenstaartje Hotmail punt com.

#mooiewoorden

woensdag 16 mei 2018

Hammershøi in woorden



- gebaseerd op 'interior' van Vilhelm Hammershøi.
- naar een idee van Marc van der Holst

maandag 14 mei 2018

Column CittA #5: Stookhout

(Column gepubliceerd in CittA Kempen, 12-05-'18)

woensdag 9 mei 2018

Out of Reach - Steven Seagal


Out of reach – Steven Seagal

Steven Seagal woont in een afgelegen blokhut in Alaska.
Steven Seagal heeft een dertienjarig penvriendinnetje in een Pools weeshuis.
Steven Seagal ontdekt dat er iets gebeurd is met zijn penvriendinnetje.
Steven Seagal reist naar Polen.
Steven Seagal komt aan in weeshuis.
Steven Seagal ontdekt geheime tekens van zijn penvriendinnetje.
Steven Seagal ontdekt dat mensensmokkelaars zijn penvriendinnetje hebben ontvoerd.
Steven Seagal wordt in zijn hotelkamer aangevallen door twee mannen.
Steven Seagal mept een man bewusteloos.
Steven Seagal gooit de andere man uit het hotelraam.
Steven Seagal vindt een verbrand meisjeslijk met zijn brieven naast.
Steven Seagal denkt dat het zijn penvriendinnetje is.
Steven Seagal is verdrietig.
Steven Seagal drinkt wodka met een knappe Poolse politieinspectrice.
Steven Seagal en de knappe inspectrice worden aangevallen door een gemaskerde man.
Steven Seagal ontdekt dat het lijk een ander meisje was.
Steven Seagal ontdekt dat zijn penvriendinnetje verkocht wordt in de Turkse Ambassade.
Steven Seagal gaat naar het bal in de Turkse Ambassade.
Steven Seagal ontdekt de geheime boodschap van zijn penvriendinnetje in de toastjes met kaviaar.
Steven Seagal heeft door dat het een valstrik is.
Steven Seagal lokt de mensensmokkelaars naar een bordeel.
Steven Seagal schiet tien mensensmokkelaars en het interieur van het bordeel kapot.
Steven Seagal ontmoet de mensensmokkelaarbaas.
Steven Seagal en de mensensmokkelaarbaas vechten zonder wapens.
Steven Seagal en de mensensmokkelaarbaas vinden allebei een zwaard.
Steven Seagal en de mensensmokkelaarbaas vechten met zwaarden.
Steven Seagal vermoordt de mensensmokkelaarbaas.
Steven Seagal ontmoet voor de eerste keer zijn penvriendinnetje in levende lijve.
Steven Seagal en zijn penvriendinnetje leven nog lang en gelukkig.

Portret door Bert Lezy

(Bert Lezy tekende tijdens de Kleine Hoogstraatse Revue me langs mijn beste kant)

Optreden Kleine revue Hoogstraten


Afgelopen weekend trad ik nog eens op. Ik was door Vitalski uitgenodigd om enkele verhaaltjes voor te lezen op de Kleine Hoogstraatse Revue in de mooie zaal Cecilia in Hoogstraten. Het was een topavond met een resem leuke acts, een beetje chaos, een snuifje onzin en veel humor.



Column CittA #4: De Gilden

(gepubliceerd in CittA Kempen, weekendbijlage van Gazet Van Antwerpen, 5 mei 2018)

dinsdag 1 mei 2018

1 Mei

(check mijn Paint-skills!)

Opruimen


Attack Force, de beste slechte film ooit



Vorig jaar keek ik op twee maanden tijd naar een twintigtal films met Steven Seagal. Ik had ze geleend en voor ik begon te kijken gerangschikt van slecht naar goed. Je vindt zo’n lijsten op het internet. Eerst zag ik de slechte om dan, bijna twee maanden later, de beste te zien (Nico, Out for Justice, Under siege …) Noem het een guilty pleasure. Na een vermoeiende dag is het altijd heerlijk om te zien. Vaak vind ik de slechtere films de beste.

Gisteren kreeg ik mijn handen op een dvd van ‘Attack force’, een latere film (2006) met Seagal. Dat belooft zelden iets goed. Het is een beetje met films van Seagal zoals met goede wijnen: hoe ouder hoe beter. Vol spanning stak ik de dvd in en begon te kijken. Wat meteen opviel was de stem van Seagal. Dat was niet zijn stem, maar een andere, lagere stem met meer intonatie en timbre. Wat is daar gebeurd?

Natuurlijk wist IMDB raad. Eerst werd de film ‘Harvest’ opgenomen, een science fictionfilm. Toen de film af was, bleek hij zo slecht te zijn dat ze besloten de film om te bouwen naar een film waar politieagenten onder leiding van Seagal een bende junkies en dealers moeten uitmoorden. Enkele scènes werden opnieuw gefilmd (soms zie je een twee verschillende decors in één scène)en meer dan de helft van Seagal zijn stem kreeg een voice-over met nieuwe tekst. ‘Attack Force’ was geboren.

Resultaat is een niet te volgen verhaal. Je weet nooit of het nu een zombie-, een politie-, een horror-, een science ficition- of een oorlogsfilm is (ze rijden op een bepaald moment met een heel leger in tanks). Verder lijken drie scenario’s door elkaar te lopen en al zijn de dialogen simpeler dan een gemiddelde discussie in de kleuterklas, toch is het vrij onmogelijk de plot te volgen.

Ik verwacht niet van een Seagal-film dat alles logisch is (eindgevechten worden altijd met de hand gevochten en niet met de wapens), maar in deze film is er vrijwel niets logisch. Waarom hebben ze een soort bajonetten aan hun handen? Waarom hebben ze geen voice-over gezocht wiens stem een beetje op die van Seagal lijkt? Waarom hebben ze die voice-over niet alles laten doen zodat er een beetje continuïteit in zou zitten? En vooral: hoe komt het dat die griet op het einde haar topje over haar tieten blijft hangen terwijl het helemaal kapotgesneden is?

De film speelt zich af in Parijs, maar is in Roemenië gefilmd. Om dat geloofwaardig te maken, krijg je een afbeelding van de Eiffeltoren te zien. De goedkope Roemeense acteurs hebben een Engelse voice-over gekregen en decors zijn vaak met piepschuim gemaakt.

In een Duitse recensie las ik: ‘Die Handlung ist Müll, die Action lau und die paar Szenen die funktionieren, kann man an einer Hand abzählen.’ Ik kan geen Duits, dus ik weet niet wat er staat, maar het klinkt grappig.

Vroeger ging ik wel eens naar een toneelgezelschap in Turnhout dat zo slecht was dat het weer grappig was. (Iemand reageerde tijdens een deurenkomedie op een actie die de andere acteur nog moest doen.) Attack force is mijn nieuwe lievelingsfilm. Het is de slechtste Seagal-film die ik ooit zag en juist daarom is hij zo goed. Kijken die handel. Het is het beste anderhalf uur dat je in je leven gaat verspillen. Ik heb me doodgeamuseerd.