Berichten uit Geel

Staat ook deze maand in Suiker (de beste cultuurkrant). Deze keer zijn het berichten uit Geel. En ik had pas later door dat het eigenlijk een heel droevige editie is geworden

Berichten uit Kopenhagen 2

(Hammershøi)

Ik zoek Hammerøi in Kopenhagen. Ik wandel door de straten waar hij woonde. En bezoek alle musea die werken van hem tonen. In Statens zijn de meeste werken op reis naar New York. Maar enkele topwerken hangen er nog steeds.

Ook dit jaar is de vrouwenmode in Denemarken weer volledig zwart.

Als de zwaan met zijn hoofd onder water naar eten zoekt, zie je op zijn onderbuik een kuiltje, als een navel, dat de cloaca herbergt. Het nieuwe leven.

Een snackbar heet 'In the mood for food'. Ik vind het stom. Waarom noemen ze het niet gewoon 'Hungry'?

Een suppoost in Ordrupgaard herkent me van deze zomer. Ze vraagt of ik terug Hammershøi kom kijken. Ik lach. We praatten een tijd over zijn werk, moeder en vrouw. Hammershøi bleek een moederskindje te zijn.

Als je² hier probeert te bezatten, dan heeft de volgende dag enkel je portefeuille een kater.

Er gebeurt altijd meer aan de overkant van de straat. Meisjes glippen uit je handen.

In Ordrupgaard komt uit het been van Matisse electriciteit.

Bindingsangst - multiples

De multiples van 'Bindingsangst' zijn klaar. Drie zijn gemaakt in een houten kader en één in een houten doosjes met schuifdeksel. Ze zijn te koop bij mij. Genummerd en gesigneerd. En met veel liefde.

Dit werk lag tentoon op de tentoonstelling die ik had in Mokkakapot en is opgedragen aan A.

The Danish Girl - Hammershøi

Na mijn reis naar Scandinavië, waar ik 60 werken van Hammershøi zag, ben ik redelijk obsessief zijn werken aan het bestuderen en alles aan het lezen waar ik mijn handen op kan krijgen over deze schilder. Essay's over leegte en ruimte in schilderijen en nog veel meer.

Juist zag ik dan weer toevallig de trailer van een nog te verschijnen film. 'The Danish Girl' vertelt het verhaal van een transseksuele kunstenaar uit Kopenhagen vlak na de Eerste Wereldoorlog. In die trailer zag ik twee beelden voorbij komen die me erg aan Hammershøi deden denken. Hierboven plaatste ik de stills uit de trailer (met oranje logo onderaan)  tussen werken van Hammershøi.

De voor de hand liggen vraag is dan: is dit met opzet gedaan of is het toeval? Het is natuurlijk gewoon een typisch Deens interieur en als het met opzet gedaan is zou de knipoog wellicht nog duidelijker zijn (het blijft Hollywood) maar langs de andere kant klopt de sfeer wel perfect.

Wat gebeurde om 22:15

(klik op de foto om hem groter te zien)

Vorige week in Kopenhagen heb ik in enkele tweedehandswinkeltjes gezocht naar oude foto's. Deze twee foto's vond ik afzonderlijk van elkaar. Ik kocht beide foto's voor dezelfde reden: je weet niet wat er aan de hand is en de mensen op de foto's zien er allemaal zo gek uit dat het intrigerend is. Gister kwam ik er dan achter dat de compositie, zoals hierboven getoond, alles nog veel gekker maakt.

Hitlerhaiku

Dit gedicht werd oorspronkelijk als haiku weergegeven. Hij verscheen in de bundel 'Haaikoe' die ik samen met Wouter van Peer maakte. Voor mijn tentoonstelling gaf ik hem een andere vormgeving, maar uiteindelijk besloot ik hem niet op te hangen in de tentoonstelling.

Berichten uit Bromma-airport

Ik ben drie uur te vroeg op de kleinste luchthaven die ik ooit zag. Ik heb schoolrefters gezien die groter zijn dan deze luchthaven. Brussel is de enige internationale vlucht die hier vertrekt, alle andere vluchten zijn binnenlandse vluchten.

Die ene bekende schrijver van 'Vader', 'Zoon' etc. zit welgeteld 5 tafels verder op zijn laptop te werken. Ik ben zijn naam vergeten en mijn 10 minuten gratis internet zijn reeds verlopen. Een heel mooie Zweedse gaat het tafeltje naast hem zitten. Langs de andere kant van mij zit dan weer een man die op Douglas Coupland lijkt, maar het niet is. (zie foto hierboven)

Het hele mooie meisje is plots aan het wenen. Mooie wenende meisjes breken mijn hart.

Ik probeer nu bij iedereen die ik zie te bedenken op welke bekende persoon ze lijken. Een mollig donker meisje met afrokapsel zou het jongere zusje van Kimya Dawson kunnen zijn, het hele mooie meisje (gestopt met wenen, maar nu met rode ogen) lijkt hard op dat Vlaams model dat 'Sky' speelde in Steve+Sky (Delphine Bafort red.), een man lijkt sprekend op een acteur van The Fast Show, ...

Het is grappig om het moment te zien wanneer mensen doorhebben dat er een bekende schrijver zit. Je ziet de man aan de vrouw vragen 'is dattem?' 'Wie?' 'Die schrijver?' 'Waar?' 'ah ja dat is hem inderdaad'.

Tijdens de bagagecontrole word ik betast door een vrouw. Ze voelt dat ik niets verborgen heb in de rand van mijn boxershort. Ook mijn bagage moet eraan geloven. Een dame vraagt 'do you have books in there?'. Ik toon haar de boeken en mijn notitieboekje en dan mag ik doorlopen.

Voor de zesde keer overleeft mijn kinderschaartje dat eruit ziet als een krokodil de controle.

Berichten uit Stockholm

 (Five portraits - Hammershoi in Thielska)

 

Als ik de tentoonstellingsruimte van Thielska Galleriet binnenloop en links kijk, is het eerste wat ik zie een gigantisch werk van Hammershoi. Ik krijg kippenvel. Het blijkt het enige werk van Hammershoi te zijn dat ze tonen, maar dit museum heeft, in tegenstelling tot dat in Malmö, nog wel een sterke collectie met andere werken. O.a. mooie werken van Anders Zorn en de Jugendstill achtige tekeningen van Carl Larsson.

In Rosendals Tradgard zijn minstens drie koppels huwelijksfoto's aan het nemen. In dit tuincentrum/rozenpark/boomgaard kun je kiezen waar je gaat zitten. Ik drink mijn perensap onder een perenboom.

Het Nationaal museum is aan het renoveren dus geen Hammershoi te zien. Drie Zweedse musea met Hammershoi in hun collectie en maar één schilderij te zien.

Toen ik vijf jaar geleden voor het eerst in het café in Vaxholm kwam, was het er rustig en werd je raar aangekeken omdat je en toerist was. 'How did you find this place?' vroeg de eigenares. Ik vertelde haar dat een bekende Belgische acteur me hierover getipt had. Nu zat het terras (langs drie kanten omring door water) vol met toeristen en kon je er geen Zweeds meer horen.

Misschien is dit een afscheid. Ik heb het nu wel gehad met deze stad.
 

Vaxholm

Vaxholm 2010:

 

Vaxholm 2011:

 

Vaxholm 2015:

Berichten uit een trein tussen Malmö en Stockholm

Ik zit vijf en half uur in een trein van Malmö naar Stockholm, 700 km verder. Per zes zitten we in een hokje. Er is geen tafeltje, dus schrijven gaat moeilijk.

Ik heb twee broodjes, een mueslireep, een reep drop en wat herne. Om het uur mag ik iets eten. Verveling dient zorgvuldig gepland te worden.

Voor ik uit België vertrok had ik nog vlug een roman van Lars Gustafsson uit de boekenkast gehaald. Altijd leuk om een roman te lezen die zich afspeelt in het land waar je op reis bent. Echter speelt de roman van deze Zweedse schrijver zich helemaal in Texas af. Ik zou de roman makkelijk in twee uur kunnen uitlezen, maar ik moet het rustig aan doen, het is mijn laatste boek.

Een mollig Zweeds meisje dat bij me in de coupé zit heeft deze reis duidelijk al meer gedaan. Ze is voorzien van een hoofdkussen en hoofdtelefoon en slaapt vanaf het eerste kwartier.

In coupé 10 kan je voor 20 kronen een smerige koffie kopen.

In een veld buiten zag ik twee kraanvogels staan. Ik zou graag opzoeken hoe je 'kraanvogel' in het Zweeds schrijft, maar geen wifi hier.

 

Berichten uit Malmö

(onder andere dit werk van Hammershoi hebben ze in hun collectie maar tonen ze niet)

Na jaren vakantie in Malmi (randstad Hemelsinki), zit ik nu in Malmö. Ik geraak wel iets verder in het alfabet, maar niet in mijn leven.

Het konstmuseet toont een selectie van saaie Scandinavische werken. Na drie rondjes door de collectie te hebben gelopen, heb ik nog steeds de werken van Hammershoi niet gevonden. 'Ze kunnen niet alles tonen' zegt de dame achter de kassa. Ik zeg dat in vergelijking met wat er nu hangt Hammershoi de enige interessante schilder zou zijn. Ik loop kwaad, met tranen in mijn ogen, weg.

Alsof het allemaal nog niet erg genoeg is, heb ik pas om 16u een betaalbare trein naar Stockholm. Na de teleurstelling in het museum wil ik geen seconde langer in dit achterlijk dorp blijven, maar ik word gedwongen nog vijf uur te wachten tot de trein.

Alsof het allemaal nog niet erg genoeg is, staat in het centrum van Malmö een grote kermis. Probeer je Turnhout kermis te ontvluchten....

In een groot fastfoodrestaurant eet ik friet tegen de verveling. Een stel mentaalgehandicapten komt de dienbladen afruimen. Na een tijdje heb ik door dat ze dat enkel doen om het overgebleven eten te kunnen opeten. Als ik dat eerder had gezien, had ik wel wat frietjes laten liggen.

Berichten uit Kopenhagen

Ik krijg kippenvel als ik de kamer met 20 werken van Hammershoi binnenwandel. Ik probeer lang elke stoel in de ruimte uit. Deze tocht is een zoektocht naar werken van Hammershoi. Bedoeling is om deze week 8 verschillende musea te bezoeken met werken van Hammershoi. Momenteel ben ik drie musea en 46 werken later. Nooit wist een schilder mij zo te ontroeren en intrigeren.

Het is de eerste dag van het Deense schooljaar. Studenten troepen samen in het Kings parc om bierspelletjes te spelen. Meisjes gaan plassen in de losbegroeide bosjes. Ik hou van de kuiten van hurkende meisjes.

Het is een hoogdag voor flesjesverzamelaars. Met het statiegeld op de weggegooide flesjes en blikjes verdienen de veelal 'illegalen' genoeg om weer enkele dagen te overleven. Denemarken heeft een van werelds beste sociale zekerheden. Ik vraag me af of het systeem van statiegeld op weggegooide flesjes daarvoor meetelt.

Ik eet pizza in het Enghavnpark. Laag overvliegende eenden maken een hoog geluid dat me doet denken aan mijn kindertijd toen ik voorwerpen aan touwtjes bond om ze vervolgens te laten slingeren in de tuin tot er geluid ontstond.

In hetzelfde park wrijft een meisje hurkend een oud brood tot kruimels. Haar grauwgrijze rok gaat over in honderden duiven als een zeer lange sluier die rond haar ligt.

Ik zit op een fontein in het centrum als een niet nader genoemd bv-koppel (Ik wist niet dat ze een koppel waren. Ik ga nooit naar de kapper) vlakbij komt zitten. Ik hoor ze zeggen 'toch heerlijk dat je hier niet heel de tijd herkend wordt.' Waarop ik rechtsta en zeg: 'Ik zal dan maar weggaan zeker'.

Ik drink elke avond nog iets in een gezellige bar waarvan ik de naam nergens kan terugvinden. Na drie dagen vraag ik de barvrouw wat de naam is. Ze zegt een onverstaanbaar Deens woord gevolg door 'wich means: 'the bar without a name''

In the bar without a name geraak ik aan de praat met Michelle, een Deense die kunstgeschiedenis heeft gestudeerd en in een Cobra-kunstgallerij werkt. Ze ziet mijn notitieboekje vol knipsels uit museumflyers. Ik vertel haar over mijn liefde voor het werk van Hammershoi. Op haar slimbeller toont ze een foto die ze vorige week in het MOMA NY maakte: een klein prachtig werkje van Hammershoi uit zijn reeks 'interiors'. Ik jaloers.

Terug in de flat waar ik verblijf, biedt de huiseigenaar mij aan om zelfgemaakt bier te drinken. We zitten op het terras met zijn broer en diens dochter Ronja. Ik vertel haar dat ik 'Ronja de roversdochter' onlangs nog las. Woensdag wordt Ronja tien jaar, maar morgen is haar feestje in het park. Ze kijkt al uit naar de cadeautjes. Haar vader is geen rover maar een punker die nu filmmuziek maakt. Hij geeft me een lp van zijn hardcore-punkgroep cadeau.

Berichten uit Eindhoven-airport

 

Juist liep ik met een volle blaas voorbij het punt op de luchthaven waar geen vloeistoffen meer zijn toegelaten. Je bent een anarchist of je bent het niet.
 

Voor de vijfde keer slaag ik erin mijn kinderschaartje dat eruit ziet als een krokodil door de controle te krijgen.

Ik kauw nooit geen kauwgom behalve als ik het vliegtuig neem. Omdat de Delhaize Arendonk op maandagvoormiddag gesloten is, zoek ik kauwgom op de luchthaven. In geen enkele luchthavenshop is er kauwgom te vinden. De dame uit de Albert Heijn van Togo zegt dat ze het niet mogen verkopen omdat mensen dat op de grond gooien. Ik moet mezelf bedwingen door te denken: 'Ze kan er ook niet aan doen.'

Berichten uit Oostende

In de hotelkamer mep ik de mug dood die uit de verluchtingskoker van de douche komt gevlogen. Ik vraag me af welke nationaliteit het bloed aan de muur heeft.

De suikerpot staat bij een koppel aan dezelfde lange ontbijttafel waar ik zit. Ik wacht even tot ik hoor welke taal ze spreken om de suikerpot te vragen. Ze staren het raam uit, maar kijken of spreken elkaar niet aan. Ik drink mijn vieze koffie bitter.

Een man haalt een glas veel te zoet fruitsap. Hij legt een lapje hesp op de rand van het glas. De geel-roze schikking ziet er vreemd uit. Er zijn geen wespen.

Er staat een nachtlampje naast het bed in mijn hotelkamer, maar hij doet het niet. Hij zit niet in het stopcontact. Onderzoek wijst uit dat het enige stopcontact in de badkamer is.

Het Ensorhuis bevat naast wat maskers, prullaria en enkele niet zo interessante etsen vooral slecht geprinte replica's van mans werk. Het is een discussie waard: doet dit huis hem eer aan?

Ik zit in een bootje met Gerard Herman op de vijver van het Leopoldpark. Hij draagt cut-up gedichten uit de Dag Allemaal voor. Eén gedicht gaat over een man die zich niet veel meer herinnert van een reis. Dat vind ik mooi. Rond ons zwemmen waterschildpadden.

In een leegstaand zwembad van een basisschool van Mariakerke speelt Uber-Ich van Michai Geysen. De humor en absurditeit doen me denken aan Alex d'electrique'. Theater waar ik van hou.

Op de trein naar en van Oostende zijn geen tafeltjes meer te bespeuren. Mijn schrijfplannen worden opgeborgen.

Publicatie: de Poeziëbus 2015 bundel

Van 19 tot 26 juli 2015 reed ik 8 dagen samen met 50 andere dichters door Nederland en Vlaanderen om zoveel mogelijk optredens te doen. Daar hoorde natuurlijk ook een bundel in van elke dichter een gedicht en een korte bio.

Ik heb 'Oostenrijkse lunchpakketten' erin staan. Een van de weinige oude gedichten van me waar ik nog wat voeling bij heb. Verder past het goed bij het gevoel van onderweg zijn.

Naast mij staan er dus nog 50 andere dichters in de bundel. Met o.a. Lotte Dodion, Dean Bowen, Von Solo, Menno Smit, Runa Svetlikova, Simon Mulder, Jan Ducheyne, Wouter van Heiningen, Mark Opfer.

Optreden Capslock - Capelle aan de IJssel

Verslag van mijn optreden in Capslock 20 juli 2015. Samen met de geweldige Simon Mulder. Onze optredens zijn door elkaar geknipt. Ik doe twee gedichten 'Emma 261bis' (wat ik probeer te doen met mijn samson-stem maar dat mislukt) en 'Op de Kast'.

Poëziebus verslag alle andere dagen

 (kaaskoppen in Delft)

 (een mooie broek van Jaap Montagne)

 (Sorry Mickey, nu ben ik even de coolste dichter)

 (Jaap Montagne heeft een spiekbriefje voor als hij zijn gedicht niet meer weet)

 (eentje voor René)

 (voorgerecht in Maatricht)

 (poesjesbus op de parking van de snelweg)

 (tweetje voor René)

 (een hele week blies ze me omver, nu nam de zee wraak voor me)

 (een dode kameel in Vrijstaat O)

 (het leukste wat je op een week met dichters kunt meemaken)

 (Gangsta & dandy)

 (Von Solo in de scheethal Tilburg, waar ik ook optred)

(Runa geruggesteunt door de Buddha)

Zucht³

Ik ben zo subtiel als een aardbeving
Ik versier meisjes door te zeggen
dat ik meisjes versier door te zeggen
dat ik met hen aan het flirten ben
ik ben meer meta dan god

Meisjes breken mijn hart opnieuw
door mijn hart opnieuw te breken
en mij voor te stellen aan hun vriendin
misschien ben ik te subtiel
zo subtiel als een aardbeving

Poëziebus verslag dag 1

 Dit issie dan. De poesjesbus waarmee ik een hele week door de lage landen tour.

Naar publiek kon ik weer fluiten.

 Lekker eten in Capslock (Capelle aan de Ijssel) waar we ook een zeer toepasselijk voorgerecht kregen.

Irene Siekman trapt de avond af. Na haar volgen nog 30 dichters.

 30 dichters op één avond? gelukkig zijn er oordopjes!

Als oordopjes niet helpen is er gelukkig ook een de instructiefiche over hoe mensen te reanimeren na een overdosis poëzie!

Alle andere avonturen die later op de avond plaatsvonden, zowel in de kroegen alsop een cruiseship zijn helaas niet voor deze blog geschikt. Mijn excuses.

Publicatie: De Titaan

Vorige week werd de zesde editie van literait tijdschrift 'De Titaan' gepubliceerd. Met heel wat leuke verhalen, gedichten, etc. Er staat ook een gedicht van mezelf in en daar ben ik heel blij mee. De Titaan wordt nog gewoon als krant gedrukt en heeft maar één illustratie (van Jeroen de Leijer).

Hondsdagen

(still uit 'Hundstage' van Seidl)

 

Hondsdagen

 

Ik werd 25 jaar

En kreeg een hittegolf cadeau

Ik fietste van supermarkt

Naar supermarkt

Trok koelingen open

Zonder te kopen

En flirtte met een jobstudente

Die ik na haar shift zoende

In het voorbeeldtuinhuisje

Van de doe-het-zelf-zaak

Dat toen ook als sauna diende

Ik vertelde haar niet

Dat het mijn verjaardag was

Het was zo al warm genoeg

 

Juist op die dag werd

Het groente-fruit&tuinafval opgehaald

Een rottende stank

Walmde door de stad

 

Mensen op terrasjes dronken pastis

En onder de schaduw van de plataan

Speelden ze petanque

Zuid-Frankrijk was nog nooit zo dichtbij

En ik werd 25

 

 ’s Avonds zat ik met vrienden

Op het terras van Ranonkel

Kreeg een koffietas en een cactus

& toen ik de verjaardagskaart

Met ingebouwd muziekje opende

Keek iedereen rond

In de hoop

Een ijscowagen te zien

 

We dronken tot het mijn verjaardag niet meer was

En we vergaten waarom we daar zaten

Ik dacht aan de jobstudente

En probeerde haar naam te herinneren

 

Het was nog warm toen ik

Door de wolfstraat naar huis fietste

Ik stopte om tegen de struisvogels te praten

Ik vertelde hen niet

Dat het mijn verjaardag was

Want die was het ook niet meer

Videogedicht: Lijnen

Clipje dat Sven De Swerts maakte voor 'Lijnen' een gedicht dat ook op de poëzie-cd staat.

Publicatie: Poëzie-cd

Vorig jaar werden 10 Vlaamse podiumdichters geselecteerd op een poëzie-cd op te nemen. Het schijfje kreeg de naam '10 op de schaal van dichter' mee en werd onlangs gelanceerd in Antwerpen. Op de cd staan enkele gedichten van mij die zijn opgenomen in de studio van Trix.

Naast mijn gedichten staat er ook werk op van Lize Spit, Charlotte Van den Broeck, Tom Driesen, Yannic Moysen, Gust Peeters, Gert Vanlerberghe, Akim AJ Willems, Lotte Dodion en Dorien Devylder.

De cd's zijn te koop bij de dichters en o.a. in de Groene Waterman, Kavka, Poëziecentrum. Ze kosten €3.

Mijn tracks:
31.Jongenskamer
32.Oma & Jule
33.Hotelnachten
34.Blindehondbegeleidingshond
35.Taakspanning
36.Lijnen

Wat ik schreef toen ik mijn toetsenbord proper maakte

btfvbgtfvbghtfvkijn,kij,kij,kipmlo:pmlo:pol:ploolk,ujhgbvtfgdcezsqpppppppolk,jnuhygbvtygfcredsxw&éz”erty(t§yèu!ioiçoàpsdcvbgnujk;l:m=8
75421ml*963./896532.0//