vrijdag 29 oktober 2010

een volle klepto Maan


09 juli 2009. vorig weekend op het Cameleonfestival. Aan de inkom merkte ik haar op. kort krulhaar, prachtige ogen en een lach die kuiltjes graaft in haar wangen. het was moeilijk om haar leeftijd in te schatten maar ze zag er enkele jaren ouder uit. 25 of 26. sandalen onder een 3 kwarts losse broek die vanonder wel strak zat rond haar benen, een paars topje en ze straalde zoals meisjes dat alleen in de zomer kunnen.

een tijdje later tijdens een Antwerpse skagroep danste ik achter haar zonder dat ze doorkreeg dat ik heel de tijd naar haar keek. ook bij de Engelse dubgroep danste ik in haar buurt en keek ik in flitsen naar haar, beelden die ik lang probeerde vast te houden.

bij de laatste groep deed ik een impulsieve beslissing. het lef om haar aan te spreken ontbrak me en bovendien kwam er regelmatig een oudere jongen met haar praten. Ik stal haar handtas. ze had haar handtas op de houten dansvloer neergezet om vrijer te kunnen dansen en was na enkele nummers van de latinband afgedreven van haar oorspronkelijke plaats naar enkele meters daarvandaan. ik nam haar kleine zwarte handtas en wandelde rustig naar de uitgang van het festivalterrein. Ik stak de tas in mijn fietstas en fietste huiswaarts.

Thuis gooide in de inhoud om mijn salontafel en onderzocht deze. Een zonnebril, maandverband, lippenstift (donkerrood), een postkaartje van Frankrijk, wat papieren, een gsm en natuurlijk: haar portefeuille. Delphine Leenders, 10/11/1984 (nog maar 24 dus), Beerse, een mooie handtekening met veel lussen, €32.84, wat pasjes en foto's. Het geld haalde ik eruit en stak ik weg alsook haar go-pass waar nog twee ritten op stonden (wat ging ze toch steeds in Brugge doen?) Ik haalde haar simkaart uit haar nokia 3310 en stak deze in het kleingeldzakje van haar portefeuille.

De volgende dag belde ik het nummer dat ik in de telefoonboek had opgezocht. Ik vroeg meteen naar Delphine toen een zware mannenstem (ik vermoedde haar vader) afnam.
Na enkele tellen en wat gestommel in de verte sprak er een vrouwenstem -'hallo?' -'hallo met Wim, ik heb gisterenavond je handtas gevonden langs de kant van de weg' -'gelukkig, hij is gisteren gestolen op Cameleonfestival' -'zo te zien is je geld eruit gehaald en in je portefeuille steekt een simkaart, ze hebben je Gsm dus ook gejat' -'verdorie', -'ja' -'echt stom' -'als je wilt kun je jouw handtas hier komen ophalen'. Ik gaf mijn adres en een half uurtje later belde ze aan.

'Dag Delphine, kom binnen' Ik had alle spullen reeds terug in haar handtas gestoken en overhandigde deze haar. Ze begon meteen haar handtas te onderzoeken en controleerde haar portefeuille, alles was nog daar, alleen het geld en de Gsm. Ze leek opgelucht te zijn en ze bedankte me. Ik vroeg of ze tijd had en ik zag dat ze uit dankbaarheid mijn verzoek niet durfde weigeren. Ik schonk haar en looza aardbei in en we praatten over het festival. Ze vroeg of ik hier alleen woonde en omdat ze het niet eerlijk vond dat ik meer over haar wist dan zij over mij moest ik wat over mezelf vertellen. Toen ze even niet oplette stal ik haar hart. Ik heb het nooit teruggegeven.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten