donderdag 3 november 2011

Stadsgedicht 8: Hartslag


we waren met vijf deze ochtend
nu zijn we nog maar met vier
zittend op een hek, op een rand
we branden kaarsen

de leerkracht natuurkunde zegt
dat er vier kamers in mijn hart zijn
en dat het werkt als een motor
met brandstof en zuurstof

als je niet ademt en eet val je stil
mijn oor op je mond ik hoor,
het water over je wangen,
hoe je snikkend verdrinkt,

in je tranen.

Geen opmerkingen:

Een reactie posten