Nachtkleuren - wijngedicht

Deze week deed ik twee zeer fijne optredens in restaurants. Lander van Bottleneck had me gevraagd om bij enkele wijnen een gedicht te schrijven en die gedichten dan te komen voordragen op de proefavonden. Maandag bevond ik mij dus in het prachtige Ketelhuis in Eindhoven en dinsdag stond ik voor te dragen in Amu in Turnhout (zelden zo lekker gegeten).

Dit gedicht schreef ik bij 'Borovitza Gamza Black Pack' een lekker rode wijn uit Bulgarije. Ik wist al snel dat ik iets simpel wou schrijven met als thema nachtkleuren, dat er een bos in voor moest komen en dat het een refrein moest hebben. Wil je dit gedicht lezen met de bijhorende wijn? Bestellen kan hier.

 

Nachtkleuren 

We zitten op de bosgrond
Halen molmend hout als taai kippenvlees uiteen
we kijken naar elkaar door gevallen bladeren
waar enkel de nerven van over blijven
rasters van lege houten legpuzzels

Ik ruik de avondlandgeuren
rodewijnwangenbloos
Nachtkleuren herinneren me aan jou
het samen zijn –gedachtenloos

Een spin kruipt over jouw schoot
Het kaarslicht door het wijnglas
de wereld vertraagt in mij
Ik warm me op aan jouw smachten
genoeg tijd voor een uitvoerige misdaad

Ik ruik jouw kruidengeuren
rodewijnwangenbloos
Nachtkleuren herinneren me aan jou
het samen zijn – slapeloos

de nachten besluipen de dagen
We wortelen ons in elkaar
We wagen de vragen en durven
Op deze zilveren zomerberg
Waar de berken de dagen turven

Ik ruik de zomerfruitgeuren
rodewijnwangenbloos
Nachtkleuren herinneren me aan jou
het samen zijn – sprakeloos