Dodezielen op Allerjazzdag (3)

Dodezielen op Allerjazzdag - 27 okt
-een dag gevuld met JMH Berckmans-

4 laatste fragmenten

De rode draad in het stuk is een bruine streep. Berckmans verwaarloosde zijn lichaam. Hij at ongezond, rookte constant, nam tijdens een periode van een jaar of tien (rond de eeuwwisseling) geregeld drugs en hij was als hij genoeg geld had meestal dronken. Vaak had hij zelfs geen geld om toiletpapier te kopen en scheet hij in zijn broek. Dit beschreef hij dan ook niet zelden in zijn boeken. Ook in het toneel komt dit regelmatig voor.

Zo is het vierde laatste fragment een verhaal waar hij nadat hij weer eens in zijn broek gescheten heeft een vrouw ontmoet in de cinema Cartoons in Antwerpen en deze met Berckmans begint te flirten. Tot de schrijver vraagt dat hij zijn wortel in haar brievenbus mag steken en deze antwoordt met 'nee, ge bent mijn type ni en trouwens ge stinkt naar stront'.

In het derde laatste fragment speelt de acteur Berckmans dan weer na tijdens een van zijn hilarische interviews voor de televisie. (zie fragment) De interviewer vraagt Berckmans over een citaat dat hij gebruikt in het begin van zijn boek 'Bericht uit klein Konstantinopel':

Strangers from another planet
welcome to our hole
just pick up a guitar
and we'll play some rock & roll
but the money's no good
just get a grip on yourself
The Stranglers



Het voorlaatste fragment is een van de aangrijpende brieven aan zijn gestorven moeder die vooral in zijn laatste boeken ('As op Allerjazzdag' en 'Ge kunt geen twintig zijn op suikerheuvel') gepubliceerd zijn. In deze brieven druipt de wanhoop er van af, het zijn smeekbedes aan zijn moeder om terug te komen. In deze brieven wordt het prachtig duidelijk hoeveel Berckmans aan zijn moeder had. Deze brieven kunnen als een hoogtepunt in het oevre van de schrijver beschouwd worden.

In het laatste fragment doet de acteur met passende outfit Berckmans na terwijl hij aan het poetryslammen is bij Circus Bulderdrang ( een poerty-muziek performance groep waar Berckmans in de jaren 90 deel vanuit maakte. Met o.a. Vitalski) Het is misschien wel een van de bekenste acts van Berckmans 'De man van staal' waar de schrijver na het opsommen van alle edelmetalen besluit 'IK BEN DE MAN VAN STAAL' waarop zijn moeder antwoordt: 'zevert ni, en vergeet uw gat niet af te kuisen als ge bent gaan kakken'

De rode draad in het stuk was een bruine streep en de plot een prot.