zondag 6 februari 2011

berichten vol lieve leugens


je hebt de oude kranten voor me bewaard,
ik tel de dagen dat ik jou
voor het laatst zag

eergister op de metro in antwerp zag ik anja hermans, ze zag er slecht uit. in mijn jeugd had ze een soort van voorbeeldrol voor mij. een woede die ik kon meevoelen. nu was er geen vuur meer in haar te bespeuren. ik dacht dat als ik deze anekdote aan vrienden geboren in de jaren negentig zou vertellen ze wellicht niet zouden weten wie anja hermans is.

gister in het web. ik stond magneetletters uit te zoeken en de hele tijd stond er een klein vrouwtje naast me mee te kijken. ik werd er vreselijk vervelend van, na enkele minuten mezelf op te fokken keek ik haar eindelijk aan en zag ik dat het een mongooltje was. ik moest lachen. je kunt echt niet kwaad zijn op mongooltjes.

gisteraaf trad ik op² westerzinnen. niet zoveel publiek (zie foto). ik deed er een blitsshow met geluidseffecten. ik schudde ter plekke mopjes uit mijn mouw (ik had nog een gedicht over dementie maar ik ben het vergeten hahaha), deed een redelijk ok optreden zonder hoeren en ik speelde ook geen rol. verder zag ik er puike optredens van Tom Driesen en Static field.

vorige week begon ik aan een lijst met meisjes die ik reeds gekust heb. voor ik vergeet. op veel namen kwam ik pas veel later en achter die namen schreef ik: (bijna vergeten omdat het een trut is), (bijna vergeten omdat ze zover weg is), (bijna vergeten = freud), (bijna vergeten nuja bijna vergeten).

Geen opmerkingen:

Een reactie posten