(afbeelding: werk van Turnhoutenaar Hans op de Beeck)
mogren begint examenperiode twee. mogren, ja. als ik kan schrijf ik alle tijdsaanduidingen expres fout. morgen wordt mogren, gisteren wordt gister en vanvond wordt aaf. ik vind dat nu eenmaal mooier klinken. fok of.
het is verloren maandagaaf kwart voor tien, ik heb juist mijn cursussen gezocht en perfect geperforeerd en een liter caffeïnethee gezet. T-kick in T-town. ik maak mezelf wijs dat als ik alles heel snel lees ik alles kan onthouden.
misschien moet ik meer structuur in mijn leven steken. alleen maar zinnen van negen woorden schrijven of zoiets. misschien is dat nog wel eens een goed idee. maar het is ook best wel behoorlijk vermoeiend hoor. stop.
we negeren elkaar voor onbepaalde duur. maar wanneer stopt het, als je geen contact mag hebben? hoe doorbreek je het negeren. stel je doorbreekt de stilte maar de ander is nog niet klaar. stel. en wat als? ik wil weten waar ze is, voordat ik haar niet meer kan terugvinden in de mist.
ze vroeg: 'mag ik eens iets vragen?' ik: 'je bent al bezig', zij: 'zou ik dat doen als je mij was?' ik: 'ik zou mij doen als ik jou was'. alleenzaamheid.
sloganslingers zingen: mooie meisjes graven mijn graf. (wat zou morrissey doen?) en de hemel weet niets. de hemel weet niets over mij nu.
i had a burn out in turnhout but it will once turnhout fine.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten