voor mijn bilitisNadorst
je zalft zacht
mijn gapende wondes
die reeds deze nacht
besloten hebben
moe te blijven
liggen in jouw schoot
dan strijk je mijn oude huid
terug in de plooien
van jouw gelooide vellen
en je leert me terug
tot twee te tellen
je geeft me drinken,
mijn dorstig lichaam
met mondjesmaat
maar het lest niet
onze lijven splitsen
als we ons afscheiden
van elkaar
langs de gehavende rijhuisjes
fiets ik terug langs
nadorst
Geen opmerkingen:
Een reactie posten